Adwentowe oczekiwanie

Adwentowe oczekiwanie

   

Adwent to czas radosnego oczekiwania na nowe i świeże narodzenie się prawdziwej miłości w moim i Twoim sercu. To święty czas remontu naszych dusz, do czego za tydzień będzie nas wzywał Św. Jan Chrzciciel.  

Czas przebudzenia do lepszego i piękniejszego życia. Czas czynienia szczególnego dobra na rzecz drugiego człowieka, zwłaszcza tego chorego i biednego. Czas wyciszenia w zgiełku zabieganego i szalonego świata, który dąży w niewłaściwym kierunku. W kierunku śmierci i zagłady. Dlatego musi się na nowo narodzić w naszym życiu Pan życia, pokoju, szalonej i uzdrawiającej miłości, JEZUS CHRYSTUS. Adwent ma przypomnieć o naszym życiowym adwencie, który ma nas przygotować na ostateczne spotkaniem z Panem życia i niepojętej miłości.

Wykorzystajmy dobrze ten święty czas łaski. W tym trudnym remontowaniu naszych dróg życiowych, niech nam pomaga piękna Pani Adwentowa Niepokalana Matka Maryja. Ta, która dała zbawienie świata i największą, najdoskonalszą miłość tego świata. Życzę nam wszystkim owocnego Adwentu, pełnego refleksji nad sensem życia i pogłębionej miłości.

Miłosierny Król

Miłosierny Król

 

Dziś w ostatnią niedziele roku liturgicznego, obchodzimy, jako uroczystość Chrystusa Króla wszechświata. Miłosierny Król, najbardziej bogaty w szaloną miłość. 

To ten sam Król, który narodził się w ubogiej stajni Betlejemskiej. Ten sam, który żył w Nazarecie, potem nauczał i uzdrawiał ludy w Jerozolimie. W końcu to ten sam szalony Król, który poniósł okrutną mękę i śmierć na Krzyżu za nas niewdzięcznych grzeszników, potem Zmartwychwstając otworzył nam bramy nieba- swojego domu. To Ten sam niepojęty król, którego ciało przyjmujemy w każdej Komunii św.

Ten Król żyje teraz i na wieki, ale czy rzeczywiście jest moim i Twoim Królem? Czy nie jest tak, że jest nim komputer, komórka, samochód, praca, kariera, a nawet drugi człowiek? A może jest nim nawet nasz grzeszny nałóg. Poparzmy, czemu lub komu poświęcamy więcej czasu Chrystusowi czy rzeczom materialnym, które z pewnością nie zaspokoją naszego głodu miłości. Nawet drugi najbliższy nam człowiek, nie jest wstanie do końca zaspokoić naszego pragnienia miłości. Tylko Miłosierny Król Chrystus jest wstanie tego dokonać.

Życzę by Jego łaskawa i szalona miłość zakrólowała w każdym naszym polskim sercu, szczególnie w sercach tych, których dziś wybieramy do władz samorządowych. Niech miłosierny Jezus na zawsze zakróluje w ich sercach, by rządzili naszymi małymi światami mądrze i sprawiedliwie, kierując się dobrem drugiego człowieka, zwłaszcza tego chorego i potrzebującego pomocy.

Żyjmy Królewską miłością Chrystusa, a wtedy nasz mały świat będzie lepszy i piękniejszy jak również całe nasze życie.