Ułomki dobra

            Myślę i głęboko wierzę, że każdy nawet najgorszy człowiek, ma w sobie na dnie serca choćby najmniejszy ułomek, czyli pragnienie dobra. Tym właśnie, nawet najmniejszym okruchem dobra ma się dzielić z innymi, ma go oddawać drugiemu.



 

            Nie bój się człowieku, że Ci go zabraknie, on się rozmnoży podczas dawania go innym. Ten okazany drugiemu okruch dobra wróci do Ciebie z stokroć większą siłą i mocą, abyś jeszcze mocniej i piękniej kochał i był dobry jak chleb, z którego wszyscy mogą kosztować i posilać się nim.

            Na tym polega wiara w Zmartwychwstałego Pana i Króla życia, który nieustannie dokonuje zmartwychwstania ułomków naszego ludzkiego, słabego dobra.

        Czego sobie i Wam kochani moi z całego gorącego serca, które ciągle napełnia się Jego dobrocią i miłością.